Rien Poortvliet was een ´tekenend verteller´. Een man die geheel op eigen wijze en volledig autodidact decennia lang zeer veel succes heeft gehad met zijn manier van schilderen en aquarelleren. Poortvliet kon als geen ander de natuur in stappen, en daar situaties zien die hij later, wellicht naar aanleiding van een simpele schets, tot een hecht en creatief hoogstaand werk maakte. Ook kon hij zich verplaatsen in situaties die zich vroeger voorgedaan zouden kunnen hebben. Want als je naar enkele van zijn boeken kijkt, zoals "Langs het tuinpad van mijn vaderen" en "Hij was één van ons" dan is hij daar weliswaar niet bij geweest, maar hij geeft de aandachtige lezer én kijker wel een blik in die tijd van weleer. Dat moet een gave zijn, dat kan je jezelf niet aanleren.
Ook neemt Poortvliet de lezer mee naar tijden die nog maar net achter ons liggen. Hij trok veel door het land en schilderde situaties die als een herinnering nog op eenieders netvlies liggen. Zoals het gedrag van mensen, voor en na de oorlog, en dat met name in de christelijke gebieden, zijn bakermat. Die soms toch anders omgingen met de medemens. Bijvoorbeeld het neerleggen van stro voor een huis waar een overledene lag zodat het geratel van de paardenwagens gedempt werd. Of het gedrag in de kerk tijdens de zondagse eredienst, het luisteren naar een preek. Misschien kunnen we daar nog wat van leren.
Kennis van zaken hebben en als tekenend verteller door de wereld reizen was één van zijn sterke punten Hij liet situaties zien die je feitelijk was vergeten maar nu ineens weer boven kwamen drijven. Hij was ook een meester in het tonen van de mimiek van een man of vrouw en de oogopslag daarvan.
Niet onvermeld mag natuurlijk zijn liefde voor de natuur blijven, ofschoon sommigen daar een geheel andere kijk op hebben. Poortvliet was een meester in het tonen van het leven in het bos, in een weiland, op het agrarische land of tijdens de jacht.
Ook het schilderen en uitbeelden van historische situaties was één van zijn sterke punten, zoals Keesje Bok en het ‘Blauwe Huis’ in Ouddorp. Maar ook de rituelen die in bepaalde dorpen heersten en - niet te vergeten - de kleding daaromtrent.
En dan waren er natuurlijk zijn kabouters: een onderwerp dat diverse kanten heeft en daardoor ook vele manieren van uitleggen en beleven herbergt. Maar één ding staat vast: de kabouters van Poortvliet hebben veel meegemaakt en zijn een uitdaging voor mensen die de gedachte achter deze mannetjes en vrouwtjes willen uitdragen en continueren bij een volgende generatie. Het Rien Poortvlietmuseum heeft er een speciale Kabouter Wonder Wereld mee ingericht.
Maar ja, als je zoveel getekend en geschilderd hebt, schiet elke uitleg te kort. Daar hebben we een museum voor op het natuureiland Tiengemeten en niet te vergeten natuurlijk zijn boeken.
Oevre
Rien Poortvliet heeft een 25-tal boeken geschreven en gemaakt, die in zeer vele talen zijn verschenen. Het moet een beleving zijn wanneer je – als tekenaar, eega of kind van – de wetenschap hebt dat er kinderen en volwassenen in China, Frankrijk en Amerika, om wat te noemen, hebben genoten van deze boeken. Dat is een geweldig erfgoed. Gelukkig is alles bewaard gebleven en men kan nog dagelijks genieten van zijn werk.
Loopbaan en carrière
Poortvliet startte na zijn militaire dienstplicht bij het reclamebureau van Unilever en heeft daar visueel een bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van deze multinational door het ontwerpen en verder uitwerken van diverse verpakkingen van bekende, nu nog hedendaags bekende, producten. Na enkele jaren werkzaam geweest te zijn bij dit reclamebureau, begon hij voor zich zelf te werken In de beginperiode heeft hij vooral veel geïllustreerd voor bekende Nederlandse schrijvers zoals Jaap ter Haar, Leonard Roggeveen en Godfried Bomans. Rond 1972 begon hij met het samenstellen van zijn eigen boeken waarvan de eerste luidde "Jachttekeningen". Er zouden nog vele boeken volgen.
Rien Poortvliet´s roots en het leven als bekend persoon
Poortvliet werd geboren op 7 augustus 1932 als oudste zoon van een stukadoor in Schiedam. Na de middelbare school was het voor hem hard werken in de reclamewereld, mede omdat hij snel veel tekenaanleg etaleerde en anderen heeft kunnen overtuigen van die gave. Ook het geloof loopt als een rode draad door zijn leven en heeft er voor gezorgd dat hij dat in volle overtuiging kon uitdragen in zijn boeken. Maar al naar gelang zijn succes werd Poortvliet steeds populairder, zo was hij een graag geziene gast op televisie onder meer bij Zo vader, Zo zoon. Ook was hij bevriend met de koninklijke familie waardoor hij tijdens de jacht veel tijd heeft doorgebracht met prins Bernhard. Dit leidde er toe dat Rien Poortvliet op Prinsjesdag 1977 als lakei mee mocht lopen achter de Gouden Koets.
Rien Poortvliet is op 15 september 1995 overleden te Soest. Hij was slechts 63 jaar oud.